Beschrijving
Net als aan de zon is aan de maan van oudsher symbolische betekenis toegekend. Meestal wordt zij beschouwd als moedergodin of hemelkoningin, in ieder geval als vrouwelijk hemellichaam, ten eerste omdat zij haar licht van de zon ‘ontvangt’ en ten tweede, omdat haar cyclus gelijk loopt met de maandstonden (menstruatie) van de vrouw.
In sommige oude culturen wordt de maan gezien als de wederhelft van de zon (vgl. Yin en Yang; bij de oude Inca-Indianen van Peru was de maan ondergeschikt aan haar echtgenoot, de zon). Hoe dan ook, overal wordt het ondergaan en opkomen van de maan beschouwd als zinnebeeld van sterven en verrijzen en/of wedergeboorte.
In het oude volksgeloof werden niet alleen het rijzen en dalen van de zee (eb en vloed) aan de invloed van de maan toegeschreven, maar ook de beweging van sappen in mensen, dieren en planten. Vaak is de maan de donkere kant van de werkelijkheid, het geheimzinnige en onbekende.
Zon en maan samen stellen voor het heilige huwelijk tussen hemel en aarde, tussen koning en koningin, goud en zilver. Afnemende maan is duisternis en kwaad; wassende maan: de komst van licht en geluk.
Beoordelingen
Er zijn nog geen beoordelingen.